فرهنگ انتظار و باور به ظهور موعود و گسترش عدالت و امید ذخیره ای گران قیمت است و مثل هر ذخیره دیگری بایستی از استفاده نا به جا و نادرست از آن پرهیز نمود.
برای این که مسئله مهدویت و موعودگرایی با گشودگی و گستردگی بیشتری مورد تامل و بررسی قرار گیرد، شناخت چالش ها و مسائل فراروی این موضوع ضروری است. حجت الاسلام حسینعلی رحمتی، استاد حوزه و دانشگاه در یاداشتی به چند مورد از این چالش ها اشاره کرده است:
استفاده نا به جا از سرمایه مهدویت
مسئله موعودگرایی، مهدویت و انتظار یک سرمایه بزرگ و ارزشمند نه تنها برای فرهنگ شیعی بلکه برای فرهنگ اسلامی و برای همه انسان ها است. هزینه های معنوی و مادی فراوانی شده تا این گنجینه به دست ما برسد و طبیعتا ما نیز باید تلاش کنیم تا حاملان شایسته ای برای آن باشیم و آن را به آیندگان بسپاریم. بر این اساس باید در استفاده بهینه از این سرمایه دقت فراوان داشته باشیم.
استفاده بی رویه و نا به جا از آن در هر مسئله ای مثل رقابت ها یا اختلاف های جناحی، سیاسی، فکری و مانند آن نه تنها برد و تاثیر فرهنگ انتظار را کم می کند بلکه موجب نقض غرض شده و در واقع استفاده از آن در غیر محل خود است. این کار را می توان نوعی کفران نعمت و جفا در حق گفتمان دینی ارزشمندی دانست که امروزه به خوبی می تواند به عنوان یک گفتمان نجات بخش و امیدآفرین مطرح شود؛ آن هم در دنیایی که خسته از مشکلات و ب مهدی جانان...
ادامه مطلبما را در سایت مهدی جانان دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : emahdi-janand بازدید : 83 تاريخ : يکشنبه 17 دی 1396 ساعت: 0:27